مقایسه عملکرد سالمندان سالم و سالمندان مبتلا به آلزایمر در آزمون های بندر گشتالت و معاینه کوتاه وضعیت ذهنی

سالمندی یک پدیده­ی جهانی است. بیماری آلزایمر یکی از مهم­ترین بیماری‌های عصب­شناختی دوران سالمندی است که سبب تخریب پیش­رونده­ی کارکردهای شناختی، تغییرات در خلق، شخصیت، قضاوت و رفتار می‌شود. با توجه به این که این بیماری هزینه‌های مالی و عاطفی بسیاری به مبتلایان و مراقبان تحمیل می‌کند، شناخت آن در مراحل اولیه می‌تواند از بار ابتلا به این بیماری بکاهد. لذا هدف از اجرای این پژوهش مقایسه­ی عملکرد سالمندان سالم و مبتلا به آلزایمر در آزمون‌های بندر گشتالت و آزمون کوتاه وضعیت ذهنی بود. روش پژوهش حاضر علی-مقایسه‌ای بود. جامعه­ی آماری شامل سالمندان 60 تا90 ساله­ی ساکن آسایشگاه‌های شهر تهران بودند که از این جامعه 50 سالمند سالم و 50 سالمند مبتلا به آلزایمر به روش نمونه­گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده عبارت از آزمون بندرگشتالت و آزمون کوتاه وضعیت ذهنی بودند. داده‌های پژوهش با استفاده از آزمون­های تحلیل چند متغیره و tمستقل تحلیل شدند. نتایج حاصل از آزمون کوتاه وضعیت ذهنی نشان داد که دو گروه در زیر مقیاس‌های آگاهی به زمان و مکان، محفوظات، حافظه کوتاه مدت، تکرار و خواندن، توجه و محاسبه، درک مطلب، نوشتن و ترسیم، تفاوت معناداری دارند و در مولفه­ی نام­گذاری تفاوت معناداری مشاهده نمی­شود. همچنین نتایج حاصل از آزمون بندرگشتالت نشانداد که دو گروه در زیرمقیاس‌های چرخش، چندپارگی، درجاماندگی، تصادم، ناتوانی، اشکال در بستن، ناهماهنگی حرکتی، اشکال در زاویه­بندی و یکپارچگی، ساده­سازی و واپس­روی تفاوت معناداری دارند و در شاخص‌های زمان و اشکال هم­پوشی تفاوت معناداری مشاهده نمی­شود. نمرات پایین سالمندان مبتلا به آلزایمر در آزمون کوتاه وضعیت ذهنی و نیز خطای بیشتر در آزمون بندرگشتالت نشانگر آسیب مغزی و بازگشت به سطوح پایینتر رشدی است (05/0=P).